به گزارش کردپرس، با گذشت بیش از یک دهه از ورود نیروهای آمریکایی به سوریه، حدود ۹۰۰ نظامی ایالات متحده همچنان در شرق این کشور و مناطق تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه مستقر هستند. واشنگتن آن را «ماموریت تثبیت» پس از شکست داعش و فروپاشی قلمرو آن می‌خواند، اما در عمل همچنان با حملات راکتی، پهپادی و تهدیدهای امنیتی جدی همراه است.

بر اساس گزارش فاکس‌نیوز، نیروهای آمریکایی مستقر در شرق سوریه به‌طور رسمی مأموریت مقابله با بازمانده‌های گروه داعش و جلوگیری از احیای این گروه را بر عهده دارند. با این حال، شرایط میدانی نشان می‌دهد که این نیروها همچنان در یک محیط فعال جنگی، آن هم بدون اعلام رسمی جنگ و بدون چشم‌انداز مشخص برای پایان مأموریت فعالیت می‌کنند.

بر اساس این گزارش، نیروهای آمریکایی در کنار «نیروهای دموکراتیک سوریه» (SDF) عملیات‌های ضدتروریستی علیه هسته‌های خفته داعش را ادامه می‌دهند. این در حالی است که این گروه همچنان در حال اجرای ترورهای هدفمند، کمین‌ها و تلاش برای آزادسازی زندانیان داعش است.

ماموریت آمریکا در سوریه در ماه دسامبر که دو عضو گارد ملی آمریکا و یک پیمانکار آمریکایی در حمله یک فرد مظنون به عضویت در داعش در سوریه کشته شدند، بار دیگر به صدر اخبار بازگشت. این حادثه بار دیگر سطح تهدیدات امنیتی علیه نیروهای آمریکایی را برجسته کرد.

نیروهای آمریکایی از سال ۲۰۱۴ و در چارچوب ائتلاف بین‌المللی ضد داعش وارد سوریه شدند. این حضور ابتدا با حملات هوایی آغاز شد و سپس با اعزام نیروهای ویژه و همکاری نزدیک با نیروهای محلی، به‌ویژه نیروهای کرد، گسترش یافت. اوج این حضور هم‌زمان با نبرد برای فروپاشی «خلافت» خودخوانده داعش بود.

پس از تصرف قلمرو داعش در سال ۲۰۱۹، واشنگتن شمار نیروهای خود را کاهش داد، اما خروج کامل انجام نشد. آمریکا با استناد به ضرورت جلوگیری از بازگشت داعش چند صد نیروی نظامی را در سوریه حفظ کرد.

به نوشته فاکس‌نیوز، با وجود افزایش انتقادها در داخل آمریکا و درخواست‌ها برای پایان دادن به این مأموریت، نیروهای آمریکایی بیش از ده سال است، بدون اعلام رسمی جنگ در سوریه حضور دارند.

منطقه شرق و شمال‌شرق سوریه، به‌ویژه مناطق کردنشین تحت کنترل SDF، به یکی از پیچیده‌ترین میدان‌های تقابل ژئوپلیتیکی تبدیل شده است

فاکس‌نیوز تأکید می‌کند که با افزایش تنش‌های منطقه‌ای، خطر حملات غیرمستقیم علیه پایگاه‌ها و نیروهای آمریکایی در سوریه همچنان بالاست؛ واقعیتی که پرسش‌ها درباره آینده این حضور نظامی و هزینه‌های آن را بیش از پیش برجسته می‌کند.